خدایا تو بزرگی

اما در هر آن چه کوچک است و خرد حقیر نیز جای گرفته ای

خدایا!

سلام ....

سلام به تو ای مهربانترین مهربانان سلام به تو ای بهتر از خوبان

مدتهاست که دل کوچکم هوای تو را کرده بود ای بزرگتر.....
مدتهاست که می خواهم برایت نامه ای بنویسم و دردِ دلی با تو گویم ....اما ....می ترسیدم حرف مرا نپذیری و نخواهی به حرفهایم گوش سپاری . در کلبهء تنهایی خویش با خود می اندیشیدم که مرا تنها گذاشته ای ...! احساس می کردم مرا فراموش کرده ای .... آن هم در بدترین و سخت ترین مراحل زندگیم که بیشتر از همیشه نیازمند تو بودم ... اما .... لحظه ای که دست پر قدرت و گرمت را حس کردم که دست مرا محکم و در عین حال با عشق گرفت و مرا از لب پرتگاه به حقیقت زندگانی برگرداند ، فهمیدیم که این تو نبودی که من را توی این دنیای پر فریب و در عین حال زیبا تنها گذاشته بودی پروردگار من . بلکه این غفلت من بود که باعث شد تو را خیلی دور پندارم .... آن دورها ..... توی آسمان های بیکران ..! بدون آنکه بدانم ... تو ... ای حبیب من ... از جانم هم به من نزدیکتری ... نه ! تو اصلاً در جان در روحم ، همچو خونی در رگها ، جریان داری و این چنین است که تو را با هر نفس احساس و با هر ضربان قلب درک می کنم .

حال خوشحالم که تو را ، ای روشنایی بخش قلب کوچک انسان ها ، یافته ام و چنان با وجود خویش آمیخته ام که حتی مرگ هم نمی تواند ما را از هم جدا کند . . چرا که حتی جسم مادی من که روزی متلاشی می شود و تبدیل به خاک می گردد باز هم متعلق به توست ... حال که می دانم روح من همیشه با توست .

هر بار که پرندهء وجودم را در آسمان عشقت پرواز می دهم به این پی می برم که چقدر این دنیا با تمامی موجودات درونش در مقابل عظمت و کرامت تو کوچک و حقیرند ... !

الهی ....!

نگاه احسانت را از این بندهء گنهکارت دریغ مدار و پیوسته درهای مرحمتت را بروی من و همنوعان من باز نگه دار که حکمت همه کس و همه چیز در دست توست .
ای محبوبم ... از تو می خواهم ایمان مرا به کاملترین مرحله برسان که حتی اعمال من نیز چنین باشد که تو می خواهی که سرانجام تو از من راضی باشی و من هم راضی .....

بار الهی ....!

خوشحالم که تو را دارم ای مهربانم مرا ببخش ای توبه پذیر مهربان

و هیچگاه به حال خود وامگذار که من ، این بندهء ناچیزت همیشه به محبت تو ، به حمایت تو و به ولایت تو محتاجم

ای فریاد رس فریاد خواهان
ای دانای نهانم
تا ابد با تو می مانم
مرا رها مکن !!!!

" بار الهی نظر تو برنگردد برگشتن روزگار سهل است !!! "
 

- بهترین دوست، خداست، او آن قدر خوب است که اگر یک گل به او تقدیم کنید دسته گلی تقدیم تان می کند و خوب تر از آن است که اگر دسته گلی به آب دادیم، دسته گل هایش را پس بگیرد.

- خداوند، گوش ها و چشم ها را در سر قرار داده است تا تنها سخنان و صحنه های بالا و والا را جست و جو کنیم.

- خود را ارزان نفروشیم، در فروشگاه بزرگ هستی روی قلب انسان نوشته اند: قیمت=خدا!

- این همه خود را تحقیر نکنید، خداوند پس از ساختن شما به خود تبریک گفت.

- وقتی احساس غربت می کنید یادتان باشد که خدا همین نزدیکی است.

- یادمان باشد که خدا هیچ وقت ما را از یاد نبرده است.

- کسی که با خدا حرف نمی زند، صحبت کردن نمی داند.

- آنکه خدا را باور نکرده است، خود را انکار کرده است.

- کسی که با خدا قهر است، هرگز با خودش آشنی نمی کند.

- خدا بی گناه است در پروندۀ نگاه تان تجدید نظر کنید.

- ما خلیفه ی خداییم، مثل خدا باشیم، قابل دسترس در همه جا و همه گاه.

- آنکه  خدا را از زندگیش سانسور کند همیشه دچار خود سانسوری خواهد بود.

- خدا از آن کس که روزهایش بیهوده می گذرد، نمی گذرد.

- بیهوده گفته اند تنها «صداست» که می ماند، تنها «خداست» که می ماند.

- روزی که خدا همه چیز را قسمت کرد، خود را به خوبان بخشید.

- برای اثبات کوری کافیست که انسان چشم های نگران خدا را نبیند.

- شکسته های دلت را به بازار خدا ببر، خدا، خود بهای شکسته دلان است.

- به چشم های خود دروغ نگوییم، خدا دیدنی است.

- چشم هایی که خدا را نبینند، دو گودال مخوفند که بر صورت انسان دهن باز کرده اند.

- امروز از دیروز به مرگ نزدیک تریم به خدا چطور؟

-اگر از خدا بپرسید کیستی؟ در جواب «ما» را معرفی خواهد کرد! ما بهترین معرف خداییم، آیا اگر از ما بپرسند کیستی؟ خدا را معرفی خواهیم کرد؟

- وقتی خدا هست هیچ دلیلی برای ناامیدی نیست.

- آسمان، چشم آبی خداست، نگران همیشه ی من و تو.

- خداوند سند آسمان را به نام کسانی که در زمین خانه ندارند امضا کرده است.

- خدایا پستی دنیا و ناپایداری روزگار را همیشه در نظرم جلوه گرساز تا فریب زرق و برق عالم خاکی مرا از یاد تو دور نکند.

دوستش دارم بزرگیش را

سکوتش را ، عظمتش را

اُبهتش را

تنهاییش را ، حکمتش را

صبرش را

و بودنش عادتیست مثل نفس کشیدن !
خدا را میگویم …

باسمه تعالي

خدايا، مي خواهم بنويسم ولي شرمسارم حتي از قلم بدست گرفتن تاچه رسد به نوشتن.  

  مي خواهم بگويم ولي روسياهم حتي از فكر كردن تا چه رسد به گفتن. 

خدايا چه بگويم از دلي كه به همه چيز توجه مي كند ... .

خداوندا، پروردگارم، معبود من، مرا ياري كن آنچنان تو را بشناسم كه ديگري غير تو را نبينم و از هر آنچه جز توست روي گردان شوم.

خداوندا، دلم را به نور معرفت خود روشن گردان و قدرتي به من عنايت فرما تا بوسيلة آن بر نفس سركش، لجام زده و آنرا مهار خود گردانم.

خدايا مرا ياري كن به جز با دوستانت با كسي دوستي نكنم و به جز با دشمنانت دشمن نباشم.

مهربانا به من توفيقي عطاكن تا هميشه و در همه حال آن باشم كه تو مي خواهي چرا كه تو آنگونه اي، نه بسياربهتر از آني، كه من مي خواهم.

در شهر بودم

دیدم هر کس به دنبال چیزی می دود

یکی به دنبال پول یکی  به دنبال چهره دلکش ...

یکی به دنبال لحظه ای توجه چشمان هرزگرد

یکی به دنبال نان یکی هم به به دنبال اتوبوسی !
!!!!!اما دریغ !!!!!

!!!!هیچکس دنبال خدا نبود !!!!!